Μέρες και Νύχτες στην Πόλη του Ποτέ- Ποτέ, reloaded. Ο δολοφόνος επιστρέφει πάντα στον τόπο του εγκλήματος. Και μια, και δυο, και τρεις φορές. Thursday, December 25, 2014. Πέντε μήνες μετά, ξαναγράφω ένα ποστ, έτσι για το καλό. Χριστούγεννα και το σπίτι ησυχάζει. Τα πιάτα μαζεύτηκαν, η κουζίνα είναι ταχτοποιημένη - φαρμακείο που λέει και ο αγαπημένος Μιχάλης- και η μυρωδιά των αναμμένων κεριών απλώνεται από το καθιστικό μέχρι το γραφείο μου. Κανέλα, σύκο και βανίλια. Better late than never πάντως, .

Μου αρέσει να κρατάω κάτι σαν ημερολόγιο on line. Το δοκίμασα καιρό τώρα και το βρίσκω,κατά κάποιο τρόπο, ψυχοθεραπευτικό. Αφήστε που έτσι γλυτώνω τα λεφτά του Χοϊμέ και αγοράζω τσάντες. Κυριακή, Δεκεμβρίου 07, 2008. Δεν θέλω να φανταστώ πως νιώθει σήμερα αυτή η μάνα. Πως θα κοιμάται τα βράδια και πως θα ξυπνάει τα πρωινά όλης της υπόλοιπης ζωής της.

Όταν ο χώρος αρχίσει να μην με εμπνέει πια, όταν η σχέση αρχίσει να με πνίγει, όταν ο έρωτας μου τελειώνει. Όσο υπάρχουν όμως επόμενες μέρες, όλα διορθώνονται και όλα αλλάζουν. Ξανά και ξανά και ξανά. Journalist, blogger, cooking enthusiast, mother, and free spirit above all. Something old but not borrowed. A tour to my castle. Snap out of it επιτέλους! .